vrijdag 30 oktober 2009

nog twee tekstjes, puur natuur, en onverwachts...

Goeie morgen allemaal,
Heb weer twee tekstjes voor jullie klaar,
hier zijn ze.:

puur natuur,
Zag paddestoelen staan
grote en kleine
witte, bruine, rood-bruine, rood met witte stippen.
In alle kleuren en maten,
zo kunnen wij ze niet maken.
Genoot ervan om ze te fotograferen,
te bekijken,
ze daar te zien staan in de zon.
Dat is het voordeel van traag rijden,
je kan meer ontdekken, meer zien.
Wie weet, komen ze nog eens op papier.
Ons vake kwam langs,
ook hij had er een hele mooie gezien,
een rode met witte stippen.
k' ben blij dat ik dat delen kan...
we houden beide van de natuur,
en hebben het kleine erin gezien...
puur natuur...

Mai van gool

zoals je ziet, heb ik een paddestoel geschilderd, ...


Onverwachts,
Een bezoekje,
een rinkel,
een knuffel of
een warme groet...
het doet allemaal zo goed,
vooral als het je niet zo best gaat...
Maar ook gewoon elke dag,
een warme lach,
daar kan je van leven,
dan kan je er beter tegen...
dus, zou zeggen,
geef een knipoog, een lach,
aan ieder die je ziet,
het doet deugd,
het doet goed.
zo gewoon onverwacht, dat geeft je kracht,en ja,
je lacht...
bedankt alvast voor je warme groet,
het ga je goed...
liefs,Mai van gool

dat waren er weer twee...wie weet zijn er gauw meer...

dinsdag 27 oktober 2009

een witte roos....

schreef een dichtje over een witte roos die ik kreeg met de nationale ziekendag...

'k kreeg een witte roos,
1,2, blaadjes naar beneden, de andere mooi omhoog...
't was alsof de roos zei:
Zie je me staan, toe kijk me eens aan,
'k wil je wat moois geven
'k bloei voor ieder die me ziet,
weet je dat niet?...
Soms kijk ik even , dan doet dat me iets...
Ik kan niet zeggen wat, maar je bent een pracht van een roos...
misschien maar voor even...
maar zo is het leven,
af en toe komen we wat tegen,
zoals jou 2 blaadjes naar beneden...
Verder ben je een mooie witte roos die me hoop geeft
in het leven...
Weet nu waarom ik je kreeg,
'k moet verder met mijn leven,
al is het misschien nog maar even...

Mai Van Gool

omdat 1 november dichterbij komt...
het volgende tekstje..:

Loslaten is een stukje van ons leven,
loslaten ervaren we als een gemis,
vooral als er liefde in het spel is...
Er zijn dan tranen om de mooie dingen die we samen deelden...
Laten we terugdenken aan...
genieten van kleine dingen,
want dat is juist hetgene dat ons leven
zo boeiend maakt..
zo echt de moeite waard.
Wetend, ik ben nooit alleen ,
samen komen we er doorheen...
Dank je wel voor de mooie jaren,
die we samen waren,
'k zal ze diep in mijn hart bewaren...
liefs, Mai Van Gool

wens jullie nog vele zonnige dagen, vol met warme herfstkleuren...

maandag 5 oktober 2009

15j....les hydrobic geven gevierd !

Hier vind je foto's die een beeld geven van hoe en wat we doen tijdens ons hydrobic uurtje...
iedereen is er welkom....geen lidkaart...vrij om te komen wanneer je wil...
drie kwartier oefeningen doen, dus ja, dan luisteren en zwijgen, maar het laatste kwartierke kan er gebabbeld en gezwommen worden....
alles doe je op eigen tempo, en eigen kunnen, dus niks forceren...alleen genieten van water en muziek, oefeningen en de vriendschap. altijd welkom !!!
liefs, May