stap in de goeie richting

 hier ben ik dan, met wat beter nieuws,

ik mag bewegen!!!, stilletjes aan, ... zachtjes opbouwen, zoals het naar l of r kijken, een beetje naar beneden, liggend oefeningen doen, fietsen op pedalo,...

mag ook naar het water, wat stappen, armoefeningen, proberen te liggen en recht te komen... het doet zo goed dat ik mee naar buiten kan, dat thuis, zomaar liggen te niksen is echt niks voor mij, kan daar niet goed tegen, tranen lopen dan, ..

de pijn is er nog steeds, maar ik kan nu proberen er wat aan te doen door oefenen, vandaag naar de kapster geweest, nog niet haar laten wassen, maar wel knippen, er tevoet met rollator naartoe gegaan, en ja, 

vandaag op Fien haar verjaardag, de 1ste x naar de kinesiste, spannend, nu wat meer zeer, maar dat is wel wat normaal denk ik, 

samen met Fons eergisteren blauwe druifjes in een bloembak geplant, de meeste kwamen nog van bij ons thuis, en ja, kreeg er van mijn schoonzus Els, die moesten dus een plaatsje krijgen, ... het zijn de kleine dingen die het doen...

of we dit jaar in de serre iets gaan doen weet ik nog niet, want wil niet forceren, op de moment is het daar een beetje een rommelke, ... we zien wel wat er uitkomt, tijd brengt raad...

we staan er goed op, we mogen in april zomaar eventjes 4x feesten, ja, het ernaar uitkijken is wat dubbel, want zou er echt van willen, kunnen genieten, we hebben nog 2 weken voor de eerste feest, dus... er is hoop...

11 jaar geleden sneeuwde het, nu is er regen, ... en bloeit de magnolia

wens ieder van jullie de nodige zonneschijn! en een warme lach voor elke dag, 

liefs, 

Mai Van Gool

 

het duurt zolang... die pijn...

 het duurt zolang die pijn, het is bijna niet te doen, 

als sinds de kerstdagen pijn, en ja, nu nog steeds, na meer dan een maand geleden geopereerd te zijn, is er die pijn, die zenuwpijn, ...

ik ben ze zo moe, ... sinds woensdag is er maag en buikpijn bijgekomen, nu na 2 nachten bijna niet te slapen, zitten de tranen zo klaar...

wil beter worden! wil maar 1 ding en dat is geen pijn, ... het maakt me moe, droef, triest, want mis de kinderen en kleinkinderen, mis het zwemmen, de babbelkes, het sociale, ...

het blokje wandelen wat we daarvoor bijna dagelijks met zijn 2en samen deden, nu is het dikwijls stil, niet altijd, want er zijn vrienden die even chatten of bellen, of een bezoekje doen zo af en toe, en dat lijd wat af, dat doet goed... 

Fons heeft het niet gemakkelijk, zelf last en dan ik nog...

de nachten duren zo ontzettend lang, als je ligt te piekeren, te denken, te hopen, en ja, je niet kan slapen van de pijn...

het duurt zolang,... het duurt zolang, ... versta je dat ik moe ben?

versta je dat er tranen rollen? 

begrijp je, dat ik mijn verhaal eens kwijt wil, al is het op papier... ?

wil zo graag Mai zijn, zo graag genieten van ons tuintje, er dit jaar nog niet ingeweest,... 

ik ben moe... 

hoop dat mijn volgende post beter is, vrijdag naar dr Hes, neurochirurg, ... ik hoop op beterschap...

Mai Van Gool