tentoonstelling in de vroente

hallo allemaal,

Even geleden dat ik iets liet horen, maar...ben druk bezig met inkaderen van aquarellen...
er zijn er vele kleintjes, iets grotere, en nog een beetje groter...en...
nou ja, gewoon verschillende maten van kaders en kadertjes...
al zo'n kleine dertig klaar...ja, komt het toch weer in orde ...
het zal deze vierde keer anders zijn dan anders...
ga geen officieele opening houden, maar wel enkele dagen daar zijn, en ja, een drankje en snoepje horen daarbij...
als jullie laten weten wanneer je komt, dan laat ik weten of ik er kan zijn...
lijkt me leuker zo een babbel met enkele vrienden te kunnen doen, of mensen te leren kennen... er zullen ook nog twee fardes zijn met aquarellen...(nog in orde te brengen!!!)

een schriftje hoort erbij hé...maar ook dat is anders...
een affiche dat weet ik nog niet, maar denk dat het deze keer mond aan mond reclame wordt....of via mail, of deze site....
hou in ieder geval een dagje in mei vrij....
wens jullie nog een mooie avond, en veel liefs...
en alvast een zalig paasfeest...May

een rinkel....

goeie morgen iedereen,

heb vandaag nog niets gedaan, en toch heel veel,
dat klinkt raar, maar het is waar...
want ik deed een rinkel,
en weet je, ze had tijd,
gewoon tijd om te luisteren, te vertellen,
te delen...
gewoon wij twee,
ieder aan een kant,
niet bijeen en toch samen...
het deed me goed om haar te spreken,
om naar haar te luisteren...
vind haar lief, en belde haar,
omdat ik weet en voel, dat zij
weet en voelt wat ik voel...
dat klinkt weer raar,
en toch is het waar,...
dank je wel naamgenootje,
k' vind je lief,
denk aan je,
weet dat alle dagen de zon niet schijnt,
maar wens jou toch voor alle dagen
enkele zonnestralen...en
iemand om je heen, met een warm hart
om je te verwarmen...
het ga je goed,
liefs,
Mai Van Gool

op bezoek....

Na een deugddoende ervaring, deze tekst geschreven....

'K zat op een stoel,
rustig mijn verhaal te doen..;
we  ademde
rustig in en uit..
zag vele kleuren,zonder geuren,
een  warm gevoel gaf me dat...
want ik vond het fijn
gewoon even alleen met kleuren te zijn...
mijn gedachten gingen niet ver...
voelde me moeder...
dacht aan dat kleurenspel...

wil er wat mee doen,
wie weet kom ik tot schilderen toe,
en kan ik dat warme gevoel
doorgeven aan jou.
was op zoek naar bloemen...
vond allerlei kleuren, voelde de stilte,
hoorde een vogel...verder was er niets...
'k zat in een stoel en dacht,
ik ga ervoor, vecht nog even door,
dan kom ik er wel, en word mijn leven
vol met mooie, kleine dingen...
kan ik weer geven...weer leven..
Zie kleuren, jij ook?

liefs,Mai Van Gool

Tentoonstelling de Vroente

Zoals eerder gemeld stelt May tentoon in 'De Vroente'. Informatie over dat natuureducatiecentrum kan je vinden op hun website. Daar kan je ook zien welke andere kunsttentoonstellingen er nog zijn, je kan daarvoor ook deze rechtstreekse link gebruiken.

Pasen in zicht...

Goeie middag allemaal,
terwijl de zon schijnt dit tekstje gemaakt,
na daarjuist de eerste krokussen gezien te hebben....

Hoop dat de lente begint,
want Pasen is in zicht.
Als de zon schijnt,
zie je nieuw leven beginnen
bij mensen,planten, en dieren ...
veel om te vieren,
hou van de geuren en kleuren...
Het doet je herleven, hopen op,
genieten, delen met velen...
Pasen, feest van jong en nieuw leven,
herleven, kinderen die spelen,
mensen die elkaar kansen geven, écht leven...
Zalig Pasen allemaal !

liefs, Mai Van Gool


Dat er alle dagen een beetje zon, lente mag zijn in je hart,
wens ik je toe...

tranen...

tranen...

waarom heb ik zoveel tranen...
waarom zoveel verdriet,
waarom mis ik ze zoveel,
waarom, weet jij waarom...?
ik denk dat ik het weet.

Ik voel en denk verkeerd,
ik zeg en zie verkeerd...
ze hebben allemaal hun eigen leven,
en daar hoor ik niet meer bij...
als ze me misten dan komen ze wel,
zegt iedereen...
tranen, heb zoveel tranen...
wil gewoon af en toe mama, omi, moesie kunnen zijn...

en waarom, waarom kan dat niet...
sorry, voor het tekstje hieronder,
was immers zo fier en blij...
maar als je het leest,
weet dan dat het een geheim voor mij moest zijn...

tranen, zoveel tranen,
en zou eigelijk gelukkig willen zijn...
ik versta me niet,
soms het gevoel ik kan het niet...
om weer gewoon May te zijn...

te kunnen luisteren en genieten,
van kleuren en dieren,
maar vooral van kinderen,
mensen om me heen, de zieken en ouderen doen dan mee,
want van hen krijg ik tijd...
tijd om gewoon mezelf te zijn...
de ene keer blij, de andere keer niet,
te kunnen luisteren naar hun verhaal...
hun leven...
dat gaf me steeds een gevoel van vertrouwen...
en ja...dat kan ik nu niet,
door mijn verdriet,
het maakt me moe, zo moe...
en ja,
dan weet ik niet  hoe het moet...

geef me nog wat tijd,
om terug May te kunnen zijn,
te mogen zijn...
tranen, al die tranen,
ben ze zo moe,
en zou toch zo graag de zon weer zien,
maar ik weet niet hoe...
want steeds is er dat gemis...
van hen die ik zo mis...

tranen, mogen ze er zijn, die tranen...???
ik weet het niet... meer...

Mai Van Gool