trefdag chronisch zieken....

vandaag een eerste keer zo'n dag meegemaakt...
we werden welkom geheten met koffie, of thee, met koek...
we waren met zo'n 250 mensen,...
na de drink volgde een babbel, tenminste iemand sprak,
wij luisterden...
daarna heel tof,
djembe leren spelen...
het was geweldig...
we gingen helemaal op in de klanken...
wist niet dat dat zo kon,
zonder noten,
gewoon de handen laten spelen...
ongeveer zoals je een warme kachel aanraakt...
Karel was onze leraar,
hij deed het formidabel...
leefde helemaal mee met ons, en wij met hem...
zalig dat samenspel...
het deed goed, heel goed...
nu doen ze pijn, wat blauw en rood,
maar geen nood,
dat gaat voorbij...
deze unieke belevenis is waardevol voor mij...
dank je wel aan Karel, en aan de vele vrijwilligers,
die er voor ons waren...
we werden verwend,
er was een broodjesmaaltijd,
en een debat...
maar het fijnste voor mij,
was de babbel met lotgenoten,
en de djembe...
die oud en jong deed genieten,
lachen, klappen...
puur genot...
een vermoeiende fijne dag is voorbij,
voor ons, voor mij...
dank je wel allemaal,

liefs,
Mai Van Gool