het "nu"-moment...

het is vijf uur in de morgen,
en het "nu"-moment is al een tijdje lastig,
zou graag slapen,
graag niet denken, of dromen,
gewoon kunnen genieten van het liggen,
maar dat liggen is moeilijk,
en bemoeilijkt het rusten...

op de agenda van vandaag
staat niets, ...niets geplant,
de armen zeggen,... rust,
mijn lichaam zegt... rust,
mijn hoofd vraagt om... rust,
terwijl ik dit typ loopt de koffie door,
hoor de druppen vallen,
en bedenk, als ik nu zo'n druppel was,
dan viel ik naar beneden,
en deelde daar de warme plas,
die troost brengt seffens in een tas...
als het nu-moment téveel pijn doet,
is het lastig om van te genieten,
ben ik bang voor het wachten...op
dat denken ... aan
dat iets zoeken om te kunnen doen....
omdat de pijn steeds een spelbreker wil zijn....
wil positief zijn,
wil leven,
en dat graag delen,
de voorbije twee dagen mensen bezocht,
oude, wijze mensen,
die net als ik tijd hebben,
en die wilde delen...
nu teveel pijn, en dan is het lastig,
om alleen te zijn, ...
met je gedachten,...
wil gewoon iets doen,
maar weet niet hoe...
typ dit op onze nieuwe pc,
alles lukt er nog niet mee,
zoals foto's verkleinen...iets zoeken...
de koffie is gestopt met druppen...
hier is een verse kan,
lekker warm...

Mai Van Gool