een tragisch ongeval maakt een einde aan
het leven van vele kinderen en volwassenen...
zovele gezinnen gaan missen,
leven in het ongewisse,
uren duren,...
vragen rijzen,
waarom? waarom?
iedereen is verslagen...
ouders missen kinderen,
kinderen missen vrienden,...
voor alle ouders die kinderen, kleinkinderen missen,
leven in het ongewisse,
wens ik steun, troost,
warme aanwezigheid van familie, vrienden,...
want leven in het ongewisse,
leven met het missen van kinderen, kleinkinderen,
is heel moeilijk, zwaar om dragen,..
laten wij elkaar wat steun, liefde geven
in dit leven...
plots niet meer bij elkaar...
veranderd hun leven
...
hou van ze...
liefs,
Mai Van Gool
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Lieve Maria woorden schieten hier tekort om dit tragisch onnoemlijk verdriet te troosten te helen.... ik sluit me volledig in stil gebed bij jou aan en moge het een beetje troost en draagkracht schenken aan alle betrokken....♥☼♥•*¨`*•♥☼♥•
BeantwoordenVerwijderenMay,
BeantwoordenVerwijderenik krijg kippevel als ik dit tekstje lees. Ik weet dat het geschreven is voor wat er gebeurd is in Zwitserland. Maar ik kan er niet aan doen dat ik automatisch ook denk aan u (en Fons) jullie gemis. Het wordt waarschijnlijk nog versterkt door zulke dingen te moeten zien en horen. Ik hoop dat de ogen van sommigen nu open gaan en je van het gemis een beetje verlossen.
Dikke knuffel