zaterdag 14 juli 2012

Ze was meer...

Ik was één van haar vele kinderen,
...
ze gaf meer dan haar les,
ze gaf je een warm thuisgevoel, ze vond je uniek, enig,
ze gaf haar vriendschap, een luisterend oor,...een veelzeggende warme blik,...aan collega's, aan haar kinderen (de leerlingen), zoals ze zelf zei...
ze was bovenal ook moeder, moeder van drie kinderen,
één ervan Rose-Marie heeft ze op absurde wijze verloren...
ze heeft gestreden, gestreden voor hun dochter, en de negentien anderen...
ze bleef zich inzetten voor anderen, ...
nu zo anders dan voorheen, ...en toch hetzelfde,
want ze gaf zich helemaal...
ze gaf haar liefde,
aan haar man, kinderen en daarna kleinkinderen...
haar gezin, hun kleinkinderen waren de zuurstof in haar leven...
ze heeft gestreden tegen onrecht,.. tegen haar ziekte...
ze was een prachtvrouw...
ze gaf me meer dan les alleen,
ze sprak niet alleen woorden...maar leefde ook volgens haar woorden,
ze gaf liefde, zoveel liefde,
haar ogen spraken, haar ogen zeiden zoveel...
vooral, ik vind je de moeite waard!
dank je wel voor jou geven, voor jou er zijn voor velen,
honderden mensen namen vandaag afscheid van jou...
maar ze vergeten je niet,
iedereen onthoud hoe lief je was, hoe je je inzette voor anderen,
je gaf aan anderen...
jou liefde vergeet ik niet...
bedankt,
heel erg bedankt voor jou liefde...
want je was er voor mij
en zovele anderen, ...
knuffel aan Rose-Marie

Mai Van Gool

1 opmerking: