zaterdag 25 mei 2013

kochten bloemen,... en toch

kochten vandaag bloemen,
drie potjes met klaprozen,
gele, rode en witte,...
gaf ze een plaatsje in ons tuintje,
ging vandaag vele malen ons tuintje rond,
in de serre aardbeitjes geplukt,
rabarbermoes gemaakt,
nog wat wortelkes, sla en boontjes gezaaid,
hopelijk vallen ze in goeie grond,
en komen ze binnenkort te voorschijn,
vandaag buiten geen regen,
maar binnen vallen mijn tranen,
ze druppen zomaar naar beneden,
een zakdoek houdt ze niet tegen,
mis ze zo, zouden zij ons missen,..?
hou van ze, zouden zij van ons houden?
ze weten dat ze welkom zijn,...
zou zo graag wat van mijn liefde willen geven...
oosnesje is zo mooi van kleuren,
er is tijd voor degene die komen,
wil ze best verwennen,...
een babbelke slaan,
....
tranen druppen naar beneden,...
waar is mijn lach naartoe gegaan,
zie de bloemen bloeien, echt...
hoor de vogelkes zingen, echt...
maar mis hen zo,
wanneer, zeg me wanneer heb ik langgenoeg gewacht,
om van hen te mogen houden...
ben mama, ben oma,
ben zo graag May,
voel me droef,
omdat ik niet gewoon ben zoals velen,
ziek zijn is niet leuk,
maar telkens ondervinden dat je niet mag, niet kan,
hoewel je zo graag wil...is helemaal niet leuk,
tranen,
ben zo sterk dat ik mijn tranen de vrije loop laat...
wie durft te zeggen
hoe je verder kan,
want ik kijk naar het kleine,
hou van het kleine,
Mai Van Gool




4 opmerkingen:

  1. Oh, May'ke, wat zouden we willen dat je hen kon zien. We merken elke keer dat je zo veel liefde te geven hebt. We komen ook graag bij je langs. Laat ik je nu maar een dikke knuffel geven langs deze weg! Dikke knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dank je Karen, jullie zijn zo lief, mag zomaar met Kylian bezig zijn...doet me zo goed...jullie geven ons echt het gevoel erbij te horen, ... zo blij dat we mee konden helpen aan het mozaieken...en zo jullie te zien... voel me echt thuis bij jullie, en dat doet goed

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wanneer je genoeg hebt gewacht kan ik je niet zeggen. Maar volgens mij al veel te lang.
    Iemand missen is de zwaarste pijn die er bestaat volgens mij. Zeker als diegene nog de kans hebben om langs te komen of een belleke te doen.
    Laat je tranen maar stromen, want als je ze binnen houdt krijg je nog meer pijn.
    Had ik geweten dat je het zo zwaar had, was ik even langsgeweest om je een dikke knuffel te geven.
    Iets niet kunnen/mogen door ziekte en het toch willen is om heel kwaad om te worden, ken het gevoel en ja ik mis ook mensen. Maar dat zijn vrienden die het niet echt verdienen om lang verdriet om te hebben. En de anderen die kan ik terug zien als ik zelf de grote stap zet.

    Dikke dikke knuf en heel veel liefs <3 xxxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. dank je wel Mieke, je bent een dochter voor ons, jou reageren, jou sms'jes, jou tels, en bezoekjes, we zien jou heel graag,...bedankt hoor, ik weet dat je het zelf al zo zwaar hebt, en toch ben je er weer voor mij,... zie ik weer een reactie van jou, ben er telkens zo blij mee...dikke, dikke knuffel terug van ons twee

    BeantwoordenVerwijderen