allee

gisteren een middag naar Westerloo geweest,
bekenden en minder bekenden ontmoet,
gekoffiekletst,
samen geluisterd en gebabbeld,
samen, en toch alleen een stiltewandeling gedaan,
gerust,
samen naar elkaar geluisterd,
het was een toffe groep van rond de twintig personen,
die al of niet hun
"ongelooflijk geloven in deze tijd" deelden,
iets raakte me wat meer,
omdat het zo mooi het leven, de liefde verwoord,...
ze hadden het beeld van een trap genomen bij hun trouwen,
ergens was er een allee, een tussenstop,
waar je op terug kan vallen,
zodat je niet te diep valt
aan de zijkant een leuning,
ze wilden er samen voor gaan, samen stap voor stap beleven,
houden van, kijken naar...
af en toe even stilstaan,
en na zovele jaren, gaan ze nog steeds,
dat beeld van die trap, vond ik zo mooi,
je kan immers naar boven, vooruit gaan,
maar af en toe ook achteruit naar je gevoel,
je beleven, tot je op het punt komt dat je kijkt,
samen kijkt, de tijd neemt om even stil te staan,
op die allee,
bij en met elkaar,
je kan ook terwijl naar links en rechts kijken, samen gaan, steeds is
er die leuning, die houvast,
die samen met je gaat,
vooral als het moeilijk is...
wens iedereen een fijne warme zonnige dag toe,
liefs,
Mai Van Gool