dankbaar...

soms is het even stil,
als woorden niet komen,...
ze zijn er wel,
vooral in mijn hart kan je ze vinden,
die warme gedachten aan grote, en vooral veel kleine dingen,
ze omringden me de voorbije weken,
in kliniek en thuis,
er waren dagen vol pijn,
er waren dagen vol rust,
genieten in de nieuwe zetelkes,

dagen van houden van,
dagen van denken aan, ...

onze kleinen en groten gezien, hier en elders,
dat doet zo goed, dat geeft veel moed, ...

dank je Sandra voor dat binnenspringen, het glas meenemen,
binnenkort kan ik het weer zelf...

kregen bezoekjes in oosnesje van schoonbroer, schoonzus, buren,
van ouders en zus, onze jongste met zijn kindjes,...
daar enkele foto's van...

dagen gingen traag,
dagen vlogen voorbij,
ben stilletjes aan de beterhand,
kan me bezighouden met uitzoeken van foto's,
haken, ruilkes doen, sudoku's maken, kine, oefenen,
kleuren en kijken naar...

gaan kijken naar wat is opgebouwd,..
uitkijken naar wat gebeuren gaat,
juist naar onze vogels en kippen gaan zien,
het doet allemaal zo goed,
dat wat terug bewegen, dat minder pijn...
binnenkort zal het terug beter zijn,
mis een beetje dat zwemmen, het gewoon bezig zijn,
hoewel ik hier binnen fiets, en terwijl naar ons tuintje kijk,
op mijn driewieler is dat toch nog net wat anders, ..

zoals je lezen kan,
ben ik wat bezig met kleine dingen,
die zo groot zijn als het niet gaat door pijn,
kijk uit naar wat komen gaat,
elke dag zoek ik positieve dingen
die ons omringen...
dank jullie wel aan al diegene die het zo goed met ons menen,
die woorden op pc,fb, aan tel, of bij bezoek,
ze doen ons heel veel goed...

liefs en een fijne dag gewenst,
Mai Van Gool