zo speciaal, en toch zo gewoon...

zo speciaal en toch zo gewoon,  "ons moeke",
elke dag is een verrassing,
elke dag is anders, en toch weer hetzelfde,
ons moeke lacht,
ze zegt : wat hebben we het toch goed hé!

een tas koffie kan wonderen doen, zeker als er een chocolaatje bij zit,
maar ...ze is vooral speciaal omdat ze zo sterk is,
ondanks haar dagen in de rolstoel,
haar wereldje dat steeds kleiner wordt,
haar minder begrijpen van de wereld rondom haar,
het missen van ons vake, Jos,
zijn hand die er zoveel voor haar was, haar houvast, elke dag,
vake, ze ziet je nog steeds lachen, maar mist je stem, je hand, je liefde voor haar ...

zo heel gewoon "ons moeke"
ze lacht, haar ogen stralen, ze wil helpen,
delen met anderen, praten en lachen met anderen...
er zijn voor anderen,
ze is spontaan, ... soms verdrietig, ...
niet kunnen zeggen wat er in je hoofd speelt moet moeilijk zijn, heel moeilijk...
iets willen doen en niet kunnen, de momenten dat je dat beseft,
eenvoudig is dat niet...
maar...
ons moeke is gewoon en speciaal!!
ze is zo blij met ons te zien,
bekende gezichten maken haar blij, vooral als zij ook blij zijn,
ze verraste me vandaag weer, ze zat midden in een volle zaal, naar muziek te luisteren,
kon haar zien genieten, ze hoorde me, herkende me,
zei tegen Marcel, die naast haar zat...wie ik was,
was even uit beeld, en zag haar zoeken,
Fons zag het ook, ze keek rond,
ga aan de andere kant van de zaal staan, en ja hoor,
haar hand gaat de hoogte in, haar ogen stralen...ze zag me weer
moeke, het deed me zo goed, je wist het nog...wist dat ik er was, je had me gezien en gevonden...
ben zo blij met een moeke als jij!
gisteren zoveel genoten, samen met Fons en jou,
jij met rollator een eerste keer in de gang gewandeld, samen, wat waren we gelukkig en fier op jou..
je bent en blijft voor mij "zo speciaal" en "zo gewoon",
"ons moeke"
zie je graag xxx

liefs,
Mai Van Gool