warme herinneringen

 was al een tijdje met foto's bezig, 

fotoboekjes maken was een toffe leuke hobby voor me in deze corona-tijd, 

na 2 mei zijn er nog meer foto's bekeken, boeken doorbladerd, tekstjes gelezen, kaartjes werden bovengehaald, het riep vele warme herinneringen op, 

soms vloeiden er tranen, was er verdriet, pijnlijke momentjes... die je altijd niet ziet aankomen, 

voel veel, soms téveel heb ik het idee, ben gewoon mijn eigen zelve, dat doet goed dat dat thuis kan en mag, 

deze dagen dwarrelen kaartjes binnen, soms kunnen woorden zoveel doen, ..

soms is stil samen zijn, genoeg, ...soms kan een babbelke met een tasje koffie enorm deugd doen, toch zeker als er dan over ons vake en moeke gebabbeld kan worden, je je emoties eens mag laten zien,...

ons kleinkindjes en kinderen zagen we op de begrafenis allemaal, nu in deze tijd is dat zowaar een feest, de kleinkinderen genoten van elkaar en onze kinderen ook, alles buiten, in een opgewekte leuke sfeer, ... 

onze kleinen worden groot, 2 al bijna zo groot als ik, ja, ooit misschien nog eens de kleinste, wie weet...

het is goed zo, de vele reacties op fb, op kaartjes, of zomaar onderweg tijdens mijn dagelijks wandelingetje doen zo goed, 

wil al degene danken die ons moeke een warm hart toedragen, ze was zo een sterke vrouw, best dikwijls heel zwaar gehad in haar jonge leven, als jongste in een gezin van 15 horen daar geen woorden bij...

ons moeke was slim, heel slim, ze zorgde steeds voor familie en vrienden, dorpsgenoten én ons, haar gezin...ons moemoe en vava... hoorde daar ook bij..

dank je wel moeke! nu moet je niks meer doen, je mag voortaan samen met ons vake en de zeer vele anderen genieten van datgene dat daar is, 

nu ben je voorgoed thuis, eens zien we jullie weer, 

moeke, vake, tot eens 

liefs en warme groetjes,

Mai Van Gool