Fred Tate

juist naar de film Fred Tate gekeken,

een jongen die heel begaafd is,
en zijn moeder...
een moeder die lief en blij is,
die hem troost als hij alleen is,
als hij een nare droom heeft,...
maar ze voelt dat hij ongelukkig is..

 ... het feit dat hij ongelukkig is...
doet haar pijn, ...

een slim iemand wil hem van alles leren,
testen doen...
naar de universiteit laten gaan;..
in het begin is alles leuk, boeiend, fijn,..
maar het altijd leren gaat hem al gauw vervelen,
want hij mist het warme van zijn moeder,
het ontspannende van een vriend,
,...
tot hij op tv verschijnt, en doet als een gewoon kind,..
hij wil immers gewoon zijn,
niet buitengewoon...
hij wil naar zijn moeder...
maar ...ook haar helpen,
haar liefde leren,
haar liefde geven,
haar die hem leerde leren,...
en zijn moeder, vrienden...

samen, samen komen ze erachter,
dat liefde delen,
vreugde geeft,
gelukkig maakt..
ze leren van elkaar...
via school, thuis en vrienden,
spelen ze het klaar om
doodgewoon te zijn,
uniek, maar heel gewoon
gelukkig...en blij...

wat me erg treft is het einde...
de moeder zegt: toen je geboren werd
wist ik dat je speciaal was,
dikwijls wist,weet ik me geen raad,
maar ik hou zoveel van je
dat ik weet dat alles goed komt...
alles komt goed...
ook ik ben zo'n moeder...
van drie zonen...



Mai Van Gool