zaterdag 9 juli 2011

het leven...

het leven,
raar vind ik dat...
soms voel je je in de zevende hemel,
soms eenzaam als in een woestijn,
soms zo gelukzalig gelukkig...
soms zo vertederd door iets klein,..
soms sta je versteld van wat je nog kan betekenen voor iemand,
soms voel je je klein en alleen,
soms voel je je groot en toch...
het leven,
deze week was het weer raak,
we waren lief, we waren niet zo lief,
we waren blij, en niet zo blij,
we waren vrolijk, en ja, ...
toch niet...
soms voel ik me leven,
soms kan ik niet leven,
soms kan ik veel aan, soms niet,
maar toch is er steeds iets, of iemand die zegt,
kom we gaan door, we gaan ervoor...
Ik ben er, Ik ben er voor jou,
samen gaan we verder,
want jou vergeet ik niet,
je naam staat geschreven,
in de palm van mijn hand,...
en ja, ben soms zo blij met die hand,...
die hand die zegt: kom ik ga met je mee,
je bent niet alleen...
want ik ga met je mee...
wens je nog een mooi leven,
een leven dat je mag delen,
waarin je kan geven...
samen leven...
het leven is ons gegeven...

liefs,
Mai Van Gool

3 opmerkingen:

  1. May,

    deze tekst is zo mooi! Precies of je schrijft over mij op het moment :-).
    Er zit heel veel waarheid in.

    Bedankt om hem te delen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. denk dat deze voor vele mensen telt..maar gewoon geschreven wat ik voel...terwijl hier "papa ik lijk steeds meer op jou.." toch weer erg raakt...
    deel graag wat ik kan...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. is een lied dat je raakt ook zelfs bij mij regelmatig!

    BeantwoordenVerwijderen