de operatie is ondertussen voorbij, eergisteren, ja, soms gaan de dagen vlug, maar nu zou als ik dan geen of tenminste minder pijn zou hebben, het een weekje verder mogen zijn...
lig veel in zetel en bed, want inderdaad, nog geen 24 uur na ik geopereerd ben al naar huis, rusten kan misschien nergens beter dan thuis, maar... oei, weer een maar... ik ben zo ongerust, kan mijn hoofd niet opheffen, niet naar lings of rechts draaien, het rechtkomen, het opzitten, het gaan liggen is allemaal zo pijnlijk, ...
het slikken is moeilijk maar normaal hé! met kleine slokjes lukt dit wel,
de dagen kruipen nu een beetje voorbij, omdat ik niets anders doen kan dan rusten, en ja, heel effe hier typen, het van me af schrijven...
het lucht soms op, ik weet niet of het gelezen wordt, maar ben het effe kwijt,...
hopen op morgen weer een stukje beter, ...
zodat ik er ook een beetje voor Fons kan zijn, hij had een leuke verrassing als ik thuiskwam, het was gestofzuigd en hij had een was gedaan, én iets lekker en gemakkelijk gehaald om te eten...hij is zo'n schat,
vandaag ons Koen een bezoekje gebracht, ga het wat missen, dat naar het zwembad rijden samen, zal zeker een zestal weken moeten wachten... maar!!!
eens het kan, zal ik weer genieten, en waarschijnlijk zonder pijn, daar gaan we voor,
liefs van mij,
Mai Van Gool
Geen opmerkingen:
Een reactie posten